نقش سرمایه روان شناختی در رفتار نوآورانه، با میانجی گری نشاط کاری معلمان ابتدایی بیرجند

پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش سرمایه روان شناختی در رفتار نوآورانه با میانجی گری نشاط کاری معلمان انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل معلمان مقطع ابتدایی شهر بیرجند در سال تحصیلی 97-1396 به تعداد 1500 نفر بود که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تعداد 306 نفر انتخاب گردید. برای سنجش متغیر سرمایه روان شناختی از پرسشنامه لوتانز (2007)، رفتار نوآورانه از پرسشنامه کانتر(1988) و نشاط کاری از پرسشنامه شایروم (2004) استفاده گردید. روایی محتوایی پرسشنامه توسط متخصصان تایید شد. ضریب پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرون باخ برای پرسشنامه سرمایه روان شناختی 81/0، رفتار نوآورانه 88/0 و برای نشاط کاری 91/0 برآورد گردید. تجزیه وتحلیل داده ها در سطح توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و سطح استنباطی (همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس، رگرسیون و الگویانی معادلات ساختاری) انجام گرفت. نتایج حاکی از آن بود که سرمایه روان شناختی با میزان بتا 57/0 نشاط کاری و با بتای 67/0 پیش بینی کننده رفتار نوآورانه است. همچنین نشاط کاری با بتای 63/0 رفتار نوآورانه و نشاط عاطفی بیشترین و نشاط جسمانی کمترین پیش بینی را دارد. یافته ها نشان داد که نشاط کاری نقش میانجی بین سرمایه روان شناختی و رفتار نوآورانه ایفا می کند و مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

سرمایه روان شناختی ، معلمان دوره ابتدایی ، نشاط کاری ، رفتارنوآورانه