پیش بینی نظم جویی شناختی هیجان و شادکامی بر اساس عاطفه مثبت و منفی با نقش میانجی خود تنظیمی در دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی پیش بینی نظم جویی شناختی هیجان و شادکامی بر اساس عاطفه مثبت و منفی با نقش میانجی خود تنظیمی در دانش آموزان می باشد. پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی همبستگی چند متغیره است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر مدارس متوسطه دوم شهر سمنان در سال تحصیلی 1398 که تعداد کل آنها برابر 2089 نفر می باشند، تشکیل دادند. نمونه آماری این پژوهش بر طبق جدول کرجسی و مورگان 322 (1970) نفر می باشند، که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارگرد آوری داده ها، مقیاس عاطفه مثبت و منفی، پرسشنامه تنظیم شناختی _ هیجانی، پرسشنامه شادکامی و پرسشنامه خودتنظیمی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی مثل؛ میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر نمرات و آمار استنباطی، از معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS استفاده شد. نتایج به دست آمده از پژوهش بیانگر آن است که، نظم جویی شناختی هیجان و شادکامی بر اساس عاطفه مثبت و منفی با نقش میانجی خود تنظیمی در دانش آموزان قابل پیش بینی است.

کلیدواژه ها:

نظم جویی شناختی هیجان ، شادکامی ، عاطفه مثبت و منفی ، خود تنظیمی ، دانش آموزان.