بررسی رابطه والدگری معکوس با همدلی شناختی، همدلی عاطفی و تاب آوری در دانشجویان دانشگاه های دولتی شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه والدگری معکوس با همدلی شناختی، همدلی عاطفی و تاب آوری در دانشجویان دانشگاه های دولتی شهر تهران است. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان دانشگاه های دولتی شهر تهران در سال تحصیلی 98-97 تشکیل می دهند، که به روش نمونه گیری داوطلبانه 250 نفر از دانشجویان (131 پسر و 119 دختر) انتخاب شدند و به مقیاس والدگری معکوس (PS)، مقیاس همدلی اساسی (BES) و مقیاس تاب آوری (-CD RSC) پاسخ دادند. نتایج پژوهش نشان داد که بین والدگری معکوس با همدلی شناختی، عاطفی و تاب آوری رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

والدگری معکوس ، همدلی شناختی ، همدلی عاطفی ، تاب آوری