بررسی میزان جرم خیزی شهری (موردمطالعه: نورآباد ممسنی)

هر یکی از مشکلاتی که امروزه گریبان گیر اکثر شهرها به ویژه کلانشهرهای کشور شده است افزایش پدیده جرم و بزهکاری در شهرها است. شناسایی عوامل بروز جرم و سعی در کاهش و یا از بین بردن این عوامل به عنوان مهمترین راهکار افزایش ایمنی و پیشگیری از وقوع ناهنجاری های اجتماعی شناخته شده است. ازاینرو دو هدف این مقاله بررسی میزان جرم خیزی و میزان تاثیر هرکدام از مولفه های موردبررسی در وقوع جرم خیزی در شهر نورآباد ممسنی است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است. در این تحقیق ابتدا برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه خبرگان استفاده گردیده است و سپس بر اساس رویکرد سلسله مراتبی فازی FAHP مورد تحلیل قرارگرفته شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که بیشترین ارزش فازی شاخص های موثر بر وقوع جرائم شهری به شاخص های عوامل کالبدی با میزان 0/328 و کمترین ارزش مربوط به فعالیت های اجتماعی با میزان 0/204 هست. همچنین در تحلیل وضعیت پهنه های سه گانه ناحیه 1 جرم خیزترین ناحیه شهر است

کلیدواژه ها:

جرم ، جرم خیزی ، شهر ، امنیت ، رویکرد سلسله مراتبی فازی ، نورآباد ممسنی