پیشنهادهای اجرایی و تحقیقاتی جهت بهینه سازی پرورش فیل ماهی (Huso huso) در دوران لاروی

تغییرات رفتاری، اسکلتی، بافتی و آنزیمی فیل ماهی (Huso huso) با هدف بهینه سازی بایوتکنیک پرورش وکاهش تلفات این ماهی در دوران لاروی موردمطالعه قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعات، بهترینشاخص جهت آغاز غذادهی به لارو فیل ماهی، اتمام شنا در کف مخزن و آغاز شنای دسته جمعی می باشد و استفادهاز شاخص هایی نظیر دفع ملانین پلاک یا اتمام کیسه زرده که در بسیاری از گونه های ماهیان خاویاری مورد استفادهقرار می گیرد، برای فیل ماهی مناسب نیست. همچنین جهت کاهش تلفات و هزینه ها، با توجه به شکل گیری تمامیاجزاء دستگاه گوارش و همچنین فعالیت تمامی آنزیم های هضمی و همچنین شکل گیری و جذب کلسیم توسطاستخوان های فکی تا قبل از آغاز تغذیه خارجی، به طور اکید توصیه می شود که نیازی به استفاده بلندمدت از غذایزنده نیست و تغییر تغذیه از غذای زنده به غذای فرموله شده بایستی بلافاصله پس از دوران تغذیه مخلوط (14dph;199.2 -ddph 253.512)آغاز گردد. بعلاوه، جهت کاهش هزینه های غذایی، با توجه به بالا بودن میزان فعالیت آنزیم آمیلاز از روز 28 ام پس از تخم گشایی (490ddph) توصیه می شود و میزان نسبت پروتئین به کربوهیدرات از این زمان به بعد در جیره کاهش یابد. همچنین با توجه با بررسی های ساختار اسکلتی دستگاهتغذیه ای فیل ماهی توصیه می شود با توجه به شکل گیری استخوان IHY و عدم کارایی دندان های فکی و همچنین ایجاد توانایی مکش در روز 28 ام پس از تخم گشایی (490ddph)، از این روز به بعد می توان علاوه بر غذای شناوردر ستون آب، از غذاهای با وزن مخصوص بیشتر نیز استفاده نمود. همچنین جهت کاهش تلفات و بدشکلی ها دردوران تغذیه داخلی، مطالعاتی در خصوص بهینه سازی کیفیت تغذیه مولدین و همچنین شرایط فیزیکوشیمیاییآب مورد استفاده توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

فیل ماهی (Huso huso) ، لارو ، دستگاه گوارش ، دستگاه تغذیه ای