بررسی زیست محیطی پسماندهای حفاری سازندهای آغاجاری، میشان و گچساران

فرایندهای حفاری و تولید نفت و گاز، انواع مختلفی از پس ماندها را تولید می کنند. این پس ماندها را می توان به سه گروه تقسیم کرد: پس ماندهای حفاری، آب تولید شده در طول حفاری و دیگر پس ماندهای مرتبط. پس ماندهای حفاری شامل سیالات حفاری، کنده های حفاری و آب شستشو است. معمولاً سیالات حفاری پایه، ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی لازم برای حفاری را ندارند بنابراین تعدادی از مواد به منظور بهینه سازی کیفیت، به آنها افزوده می شود. متاسفانه ممکن است افزودنیها سمی و برای محیط زیست خطرناک باشند. کنده های حفاری یکی از محصولات سمی غیر اجتناب در حفاری چاه های نفت و گاز هستند. آب تولیدی در طول حفاری، یکی از منابع آلودگی می باشد. پس ماندهای مرتبط شامل رسوبات لجنی و مواد جامد هستند. تکنیک کروماتوگرافی گاز برای تشخیص امولسیونها و ترکیبات آلی نمونه های پس ماندی سازندهای آغاجاری، میشان و گچساران استفاده شده است. کروموتوگرام حلال خالص CH2CL2 (طیف(A برای ارزیابی طیف های سایر نمونه ها مناسب است. در طیف های B و C و D کروموتوگرام های نمونه های پس ماند آغاجاری، میشان و گچساران، هیچ پیکی دال بر وجود ترکیبات آلی دیده نمی شود. کروموتوگرام نمونه امولسیونی (طیفE) جذب های شدیدی از ترکیبات آلی مختلف و وجود تعداد زیادی از ترکیبات آلی با غلظت های نسبتا" بالا را نشان می دهد. برای اندازه گیری فلزات سنگین موجود در پس ماند، از اسپکترومتری نشر اتمی پلاسما جفت شده القایی (ICP-AES) و برای اندازه گیری جیوه و آرسنیک از روش جذب اتمی با سیستم تولید هیدرید استفاده شده است. مقادیر باریم و استرانسیوم در پس ماندهای آغاجاری و گچساران، نزدیک حد مجاز است و ممکن است به حد خطرناکی برسد. جیوه و آرسنیک در همه پس ماندهای سازندهای مطالعه شده، بیش از حد مجاز هستند.

کلیدواژه ها:

پس ماندهی حفاری ، محیط زیست ، آلودگی ، ترکیبات آلی