چگونه توانستیم میزان پرخاشگری دانش آموزان را در کلاس کاهش دهم

دشواری کنترل دانش آموزان با توجه به ویژگی های سنی آنها روز به روز روبه افزایش است. بسیاری از معلمان و مدیران از برخورد با مسائل انضباطی دانش آموزان احساس ناتوانی می کنند و به طور معمول ممکن است برخوردهای نامناسبی با این رفتارها داشته باشند. رفتارهای تهاجمی یا پرخاشگرانه از شایعترین اختلالات رفتاری انسان است. بر اساس بررسی های انجام شده، درصد زیادی از مشکلات رفتاری کودکان تحت عناوین مختلف به پرخاشگری مربوط می شود. وجود نظریات متنوع در این مورد حاکی از پیچیدگی موضوع است. از نطر علمی باید گفت پرخاشگری یک کشش و یا یک گرایش در فرد است که به صورت زدن، کشتن و ویران کردن خود را نشان می دهد. امری که فرد به عنوان عکس العمل از خود بروز می دهد به گونه ای است که باید گفت مناسب عمل و یا رفتار طرف مقابل نیست. ظاهر این امر نشان دهنده یک شورش و انقلابی در درون فرد و حاکی از وجود احساساتی است که فردگرایی از بازگو کردن آن وحشت دارد. رنجی در درون او وجود دارد که قادر به رفع و جبران آن نیست و ناگزیر تلافی آن را سر دیگران در می آورد. اگرچه در مواردی این زجر دادن متوجه خودش نیز می شو. فروید معتقد است پرخاشگری امری غریزی و فطری بوده وانسان از هنگام تولد این نیرو را با خود به دنیا می آورد. اصل و مبنای پرخاشگرری می تواند غریزی باشد و وجود چنین نیرویی در جهت صیانت ذات با نظام خلقت هماهنگی و سازش دارد و تنها نحوه بروز آن در جامعه است که تحت تاثیر عوامل تربیتی- اجتماعی می تواند متفاوت باشد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، کلاس سوم ، دانش آموزان