تعیین تاثیر وجود محدودیت در تامین مالی و ریسک نقدینکی بر سرمایه در گردش شرکتهای فعال در بورس اوراق بهادار تهران

بحث در خصوص سرمایه گذاری، کارایی و محدودیت در تامین مالی با پیشرفت هرچه بیشتر صنایع در کشورهای دنیا و افزایش رقابت در بین تولیدکنندگان و وجود انواع ریسک های مختلف روز به روز قوت یافته است و موضوع سرمایه در گردش و سرمایه کارا با وجود ریسک نقدینکی و محدودیت در تامین مالی، از مباحث مهم در خصوص سرمایه گذاری می باشدمعمولا. سرمایه گذاران در مسئله انتخاب پرتفوی به طور همزمان اهداف متعارضی مثل بازدهی، ریسک نقدشوندگی و تامین مالی را بکار میبرند، اما همواره هدف گروه های مختلف سرمایه گذار حداکثر کردن ارزش است. یکی از عوامل موثر بر ریسک داراییه ا قابلیت نقدشوندگی آنهاست. مقاله حاضر به سنجش تاثیر محدودیت در تامین مالی و ریسک نقدینگی بر سرمایه در گردش شرکت های فعال در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1390 الی 1396 می پردازد. با توجه به نتایج حاصل از تخمین الگو به روش پانل ایستا برای مدل ، مقدار ضریب، آماره Z و مقدار سطح معنیدار برای فرضیه اول و شاخص اصلی مقاله یعنی محدودیت حقوقی و مالی برابر؛ -13.0، -24,17، 0,000، هستند. از آنجایی که مقدار سطح معنی دار، کمتر از 0/05 میباشد، بنابراین فرضیه صفر قابل رد می باشد و فرضیه مقابل پذیرش میشود و افزایش در محدودیت مالی شرکت تاثیر منفی بر سرمایه در گردش دارد. باید بیان داشت که افزایش در رشد سالانه فروش منجر به افزایش سرمایه در گردش شرکتها می شود. همچنین افزایش در اندازه شرکت منجر به افزایش سرمایه در گردش شرکتها می شود. افزایش در ریسک نقدینگی شرکت منجر به کاهش سرمایه در گردش شرکتها می شود و افزایش در بازده دارایی شرکت منجر به افزایش سرمایه در گردش شرکتها می شود..