تدوین راهبرد فناوری در صنعت نفت ایران (تحقیق موردی: مدیریت تولید شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب)

امروزه فنآوری به عنوان یک توانایی در رفتارها، محصولات و راهبرد های جدید برای شرکت های موجود در چرخه اقتصادی و حتی افراد محسوب می شود. از عمر صنعت نفت ایران بیش از صد سال می گذرد. این صنعت در مسایل مربوط به پژوهش و فنآورى، تحقیق و توسعه، انتقال فنآورى، جذب و بومی سازى وغیره در حال یافتن راه کارها و راه حل هاى موثرتر و کارآمدتر است. در این پژوهش سعی شده با ارایه راه کار، راهبرد فنآوری تولید، متناسب با صنعت نفت ایران ارایه شود. برای تشخیص و تعیین قابلیت های فنآوری مورد نیاز در حوزه تحقیق، از مدل ارزیابی پاندا و راماناسن و برای تدوین راهبرد فنآوری از مدل هکس و مازلوف استفاده شد. این پروژه از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع و روش اجرای تحقیق، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران میانی و ارشد و کارشناسان شرکت ملی نفت مناطق نفتخیز جنوب می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از روش میدانی و ابزار پرسشنامه به همراه مصاحبه استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های تحلیل کمی و به کمک نرم افزار EXPERT CHOICE تحلیل شد و این نتایج بدست آمد: 1- ظرفیت تولید گاز در شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب بیش از میزان کنونی است. 2- شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب باید نسبت به برون سپاری فعالیت های مربوط به خطوط لوله و تلمبه خانه اقدام نماید. 3- شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب باید با سرمایه گذاری بر فنآوری کلیدی تولید نفت موقعیت خود را حفظ نماید.

کلیدواژه ها:

فن آوری ، راهبرد ، ارزیابی فن آوری ، مدل ارزیابی پاندا و راماناسن ، مدل هکس و مازلوف