نقش تعاملات اجتماعیدر پیشگیری از گرایش نوجوانان به استعمال مشروبات الکی

زمینه و هدف: تعاملات اجتماعی در هر سطحی که باشند، پیونده دهند فرد با ارزشها و هنجارهایی هستند که او را از آسیب و انحراف حفظ خواهند کرد. بر همین اساس این پژوهش با هدف شناسایی نقش تعاملات اجتماعی در پیشگیری از گرایش نوجوانان به مشروبات الکلی انجام شده است. روش: روش تحقیق کمی و مبتنی بر ابزار پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق پیش رو شامل نوجوانان ساکن منطقه ۳ تهران طی سالهای ۱۳۹۷ الی ۱۴۰۰ .هستندبر اساس مقدار بدست آمده از فرمول کوکران، حجم مورد نیاز برای پژوهش حاضر ۳۹۵ نفر برآورد شده و و تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزارهای اماری انجام شده است. یافتهها و نتایج: یافتههای پژوش بیانگر آن است که نتایج بدست آمده بیانگر آن است که ارتباط معناداری بین تعاملات اجتماعی و ابعاد آن و گرایش نوجوانان به مشروبات الکلی ارتباط معناداری وجود دارد. در همین راستا انسجام اجتماعی با ضریب (۸۰۱/۰ ) نشان داده که اثری مثبت و معناداری بر عدم گرایش نوجوانان به مشروبات الکلی دارد. بعد از آن متغیر اعتماد اجتماعی با ضریب (۵۷۷/۰) اثری مثبت و معناداری بر عدم گرایش نوجوانان به مشروبات الکلی دارد. در نهایت متغیر متغیر ارتباطات بین فردی با ضریب (۲۶۴/۰) اثری مثبت و معناداری بر عدم گرایش نوجوانان به مشروبات الکلی دارد. در نتیجه میتوان تعاملات اجتماعی را پیوند دهنده ای قوی برای همنوا کردن افراد با ارزشهای جامعه دانست.

کلیدواژه ها:

انسجام اجتماعی ، ارتباط بین فردی ، اعتماد اجتماعی ، تعاملات اجتماعی ، پیشگیری از مصرف مشروبات الکلی