بررسی توزیع مکانی احتمال وقوع روانگرایی با استفاده از میدان تصادفی شرطی

با توجه به اهمیت شهرسازی در ایجاد شهر هوشمند، وجود سازه هایی ایمن در مقابل حوداث شایع طبیعی همچون روانگرایی امری الزامی محسوب می شود. در این راستا یکی از مشکلات پیش بینی وقوع روانگرایی، محدود بودن اطلاعات خاک است . این اطلاعات از آزمایش به روی نمونه های بدست آمده از گمانه ها تعیین می شود که تنها وضعیت تعداد محدودی از نقاط منطقه را مشخص می کند. در این مقاله با استفاده از تئوری میدان تصادفی شرطی و روابط تجربی مبتنی بر شبکه عصبی مصنوعی به ارائه روشی جهتتعیین توزیع مکانی احتمال وقوع روانگرایی پرداخته می شود. در این روش، با بکار گیری اطلاعات موجود تست نفوذ مخروط و نوع بافت خاک در گمانه ها و درون یابی اطلاعات برای سایر نقاط، احتمال وقوع روانگرایی در تمامی نقاط خاک برآورد می شود. برای این منظور، ابتدا با استفاده از ایجاد ارتباط بین نرم افزارهای MATLAB و + GS میدان تصادفی شرطی برای پارامتر های بافتی و مقاومتی خاک تولید شده و سپس، با به کارگیری فرمول تجربی احتمال وقوع یا عدم وقوع روانگرایی بررسی شده است. نتایج تحلیل برای یک مورد مطالعاتی نشان داد که روش پیشنهادی با توجه به داده های معلوم در گمانه ها، به خوبی ناحیه محتمل روانگرایی را شناسایی کرده است. این ناحیه می تواند به عنوان بهترین گزینه جهت بهسازی خاک در برابر روانگرایی پیشنهاد شود.

کلیدواژه ها:

روانگرایی خاک ، تست نفوذ مخروط ، میدان تصادفی شرطی ، شبکه عصبی مصنوعی