مقایسه شفقت ورزی به خود و سرمایه روان شناختی در افراد شاغل و بیکار 20 تا 45 سال شهر اصفهان

زمینه و اهداف: با توجه به اهمیت روزافزون مسئله بیکاری در دنیا به نظر می رسد دو متغیر سرمایه های روانشناختی و شفقت به خود در دو وضعیت اشتغال و بیکاری متفاوت باشند. لذا،این پژوهش با هدف مقایسه شفقت ورزی و سرمایه های روان شناختی در افرادشاغل و بیکار 20 تا45 سال شهر اصفهان انجام شد. روش بررسی: جامعه ی آماری این پژوهش افراد شاغل و بیکار شهراصفهان در سال 1398 بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 208 نفر انتخاب شده که از این تعداد 108نفر شاغل و 100 نفر بیکار بودند. با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها در دو گروه شاغل و بیکار ، جهت بررسی معنادار بودن تفاوت میانگین داده های به دست آمده از آزمون t دو گروه مستقل استفاده شد.یافته ها: پژوهش نشان از وجود تفاوت معنادار در زیرمقیاس های همانندسازی افراطی، اشتراکات انسانی، انزوا و قضاوت به خود از زیرمقیاس های شفقت ورزی به خود تفاوت میانگین های گروه شاغل و بیکار دادو در بعد خوش بینی از زیرمقیاس های سرمایه های روان شناختی بین این دوگروه تفاوت معنادار وجود داشت. ( p-value=0/05 ) نتیجه گیری: پژوهش نشان داد که انزوا و قضاوت به خود و همانندسازی افراطی در افراد بیکار بیشتراز افراد شاغل و خوشبینی و شفقت ورزی به خود درگروه شاغل بیشتر ازگروه بیکار بود و تفاوت میانگین ها در این دو گروه تفاوتی معنادار محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

شفقت ورزی به خود ، سرمایه روانشناختی ، شاغل ، بیکار