کم خونی ناشی از تجویز گلایفوزیت در موش صحرایی نژاد ویستار

امروزه استفاده از علف کش ها رشد فزاینده ای داشته و عموم مردم بدون توجه به آثار زیان بار این ترکیب از آن استفاده می کنند. گلایفوزیت از جمله علف کش های ارگانوفسفره می باشد که می تواند تهدید جدی برای سلامت انسان و سایر موجودات باشد. هدف از این مطالعه بررسی کم خونی به دنبال تجویز گلایفوزیت می باشد. در این مطالعه 40 موش صحرایی نژاد ویستار از مرکز تکثیر و پرورش حیوانات آزمایشگاهی انستیتو پاستور آمل تهیه شد. حیوانات در چهار گروه 10 تایی شامل گروه های کنترل روز یک و روز سه دریافت کننده 1 سی سی نرمال سالین تک دوز (به صورت تزریق داخل صفاقی) و گروه های دریافت کننده سم گلایفوزیت روز یک و روز سه با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم تک دوز (به صورت تزریق داخل صفاقی) تقسیم شدند. بعد از آن حیوانات به کمک ترکیبی از داروی کتامین و زایلازین بیهوش شده و نمونه های خونی در لوله های اوی ماده ضد انعقاد EDTA جمع آوری شد. نمونه ها برای اندازه گیری گلبول قرمز، هماتوکریت، هموگلوبین، MCV، MCH و MCHC به آزمایشگاه ارسال شدند. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه میزان گلبول قرمز در گروه های دریافت کننده گلایفوزیت در مقایسه با گروه های کنترل کاهش یافت اما این تغییرات معنادار نبود .(P> 0.05) به دنبال دریافت گلایفوزیت میزان هموگلوبین و MCV در روزهای اول و سوم به طور معناداری در مقایسه با گروه های کنترل کاهش یافت .(P> 0.05) تغییرات مربوط به هماتوکریت، MCH و MCHC در گروه های مختلف معنادار نبود .(P> 0.05) براساس یافته های حاصل از این پژوهش دریافت گلایفوزیت منجر به ایجاد کم خونی میکروسیتیک نورموکرومیک می گردد. لذا با توجه به اثرات جانبی این سم باید در مصرف آن کنترل لازم و یا استفاده از سموم جایگزسن صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

گلایفوزیت ، گلبول قرمز ، هماتوکریت ، موش