پدیده حالات نوظهور در فرآیندهای رفتاری هیئت مدیره: چارچوبی نظری برای تحلیل پیش آیندها و پی آمدها

پس از دهه ها تمرکز بر تحلیل عملکرد هیئت مدیره از زاویه دید عوامل ساختاری و تلاش برای کشف روابط میان آن عوامل ساختاری و عملکرد هیئت مدیره، دو دهه ای است که توجه به سمت تحلیل رفتاری عملکرد هیئت مدیره معطوف شده است. در میان مطالعات صورت گرفته در زمینه تحلیل رفتاری هیئت مدیره، از زاویه ادبیات کار تیمی نیز پژوهش هایی بر روی هیئت مدیره انجام شده اند، اما تعداد این پژوهش ها محدود بوده و جای خالی برخی مسائل به چشم می خورد که مورد تاکید محققان برای استفاده از رویکرد هیئت مدیره بهمثابه یک تیم بوده اند. مقاله حاضر به این مسئله می پردازد که در تحلیل رفتاری هیئت مدیره به مثابه تیم نیاز است که نگاهی سیستماتیک داشت و با داشتن چارچوب نظری مشخص، فرآیندهای دینامیک تیمی و حالات شناختی- عاطفی مشترک اعضای تیم، یعنی حالات نوظهور، را بررسی کرد تا درباره نحوه اثرگذاری آنها بر عملکرد هیئت مدیره شناخت بیشتری حاصل شود. برای این مهم، ابتدا سعی شده است با استفاده از ظرفیت ادبیات کار تیمی، مدل دینامیکی جدیدی از تیم هیئت مدیره ارائه شود و سپس پیش آیندها و پی آمدهایپدیده حالات نوظهور (به طور مشخص کارآمدی جمعی و الگوهای ذهنی مشترک) در چارچوب مدل نظری ارائه شده تحلیل شوند و قضیه هایی برای پژوهش های تجربی آتی بیان گردند.

کلیدواژه ها:

هیئت مدیره ، حاکمیت شرکتی ، حالات نوظهور ، اثربخشی تیم