اثرات آللوپاتیک عصاره آبی سورگوم و تلخه بر رشد گیاهچه و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در گندم، چغندرقند، سلمه تره و تاج خروس

امروزه در سیستم کشاورزی پایدار استفاده از توانایی آللوپاتیک گیاهان به عنوان روشی سودمند در مدیریت علف های هررز پیشنهاد شده است در همین راستا، به منظور ارزیابی عکس العمل گندم، چغندرقند، سلمه تره و تاج خروس به اثرات آللوپاتیک عصاره آبی اندام هوایی سورگوم و تلخه، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال 1395 اجرا شدر تیمارها شامل عصاره آبی اندام هوایی تلخه و سورگوم و غلظت عصاره (شاهد، 5 ، 10 و 20 درصد حجمی) بودند. نتایج نشان داد وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه گندم، وزن تر و خشک ریشه سلمه تره تحت تاثیر ترکیب تیماری نوع عصاره با غلظت قرار گرفتند. در حالیکه صفات رشدی چغندرقند و تاج خروس فقط تحت تاثیر غلظت عصاره واقع شدندر علاوه بر این، کاهش صفات رشدی تاج خروس با کاربرد عصاره آبی سورگوم بیشتر از عصاره تلخه بود. در حالی که اثر بازدارندگی عصاره آبی تلخه روی صفات رشدی گندم، چغندرقند و سلمه تره بیشتر از عصاره سورگوم بود. همچنین فعالیت آنزیم های پراکسیداز، کاتالاز و پلی فنل اکسیداز، غلظت پرولین و میزان قند محلول تحت تاثیر غلظت عصاره آبی سورگوم و تلخه قرار گرفتند، به طوریکه با افزایش غلظت عصاره فعالیت آنزیم های آنتیاکسیدانت پراکسیداز، کاتالاز، پلی فنلاکسیداز و غلظت پرولین و قند محلول در همه گیاهان افزایش معنی داری پیدا کردند بر اساس میانگین، کاربرد 20 درصد عصاره آبی تلخه و سورگوم فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز، پلی فنلاکسیداز و غلظت پرولین گیاهان را به ترتیب 100/85، 62/02، 24/94، 143/61 درصد نسبت به شاهد (عدم مصرف عصاره) افزایش دادر براساس کاهش رشد گیاهچه و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که عصاره آبی سورگوم و تلخه می توانند به کنترل رشد علف های هرز به عنوان علف کش زیستیکمک نمایند.

کلیدواژه ها:

پرولین ، علف کش زیستی ، غلظت عصاره ، کاتالاز ، کشاورزی پایدار