اثر کودهای آلی در تراکم جمعیت نماتد سیستی چغندرقند Heterodera schachtii Schmidt 1871

جهت بررسی کنترل غیر شیمیایی نماتد سیستی چغندر قند، آزمایشی با استفاده از کودهای آلی در دو سطح مزرعه و گلخانه صورت پذیرفت. در این آزمایش، از کودهای نپوسیده دامی، در مقادیر 20، 40، 60 تن در هکتار، مرغی 10، 20 و 40 تن در هکتار; کود سبز (ضایعات برگ کلم) ; دو نوع کمپوست 08 و 0/8 میلی متر و 015 و 0/15 میلی متر، و ورمی کمپوست، هر کدام به میزان 20، 40 و 60 تن در هکتار انجام گردید. جمعیت نهایی، تعداد تخم و لارو سن دوم موجود، در هر گرم خاک، مبنای تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. همچنین، فاکتور تولیدمثل و درصد کاهش و یا افزایش جمعیت نماتد سیستی چغندرقند محاسبه گردید. نتایج حاصله نشان داد، تیمار کود مرغی با 93/32 در صد، بیشترین اثر را در کاهش جمعیت نماتد سیستی چغندرقند و کمترین مقدار، در کود حیوانی 20 تن در هکتار با 44/77 درصد کاهش داشته است. کمترین میزان فاکتور تولیدمثل، در تیمار کود مرغی بود. تیمارهای کود کمپوست 015 ، کمپوست 08 ، ورمی کمپوست، برگ کلم و کود گاوی در رده های بعد قرار گرفتند. نتایج، در خصوص میزان محصول، عیارقند و سایر شاخص ها در تیمارهای مختلف چغندرقند مورد بررسی، نشان داد که تفاوت قابل توجه در بین تیمارها وجود دارد. به طوریکه کود مرغی 20 و 40 تن در هکتار، به ترتیب با 27/55 و 26/93 تن محصول در هکتار، بیشترین مقدار و کمترین آن، در تیمارهای شاهد و برگ کلم 20 تن در هکتار، به ترتیب با 13/77 و 14/20 تن در هکتار بود.

کلیدواژه ها:

برگ کلم ، کمپوست ، کود دامی ، کود سبز ، کود مرغی ، ورمی کمپوست