ارزیابی تناسب طرح های شهری با برنامه ریزی کاربری اراضی مطالعه موردی شهر صفادشت

یکی از موضوعات اساسی در مطالعه حاضر شهرها، شناسایی موارد استفاده از زمین برای فعالیت های مختلف می باشد زیرا رعایت تناسب بین سطوح اراضی اشغال شده برای ایجاد توازن و تعادل در فضای شهر و جلوگیریاز تمرکز و تراکم در برنامه ریزی شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. براین مبنا ارزیابی تناسب اراضی نمایان می کند که کدام اراضی برای توسعه آتی مناسب و کدام اراضی برای توسعه آتی نامناسب است. در این بین عدالت اجتماعی به توزیع عادلانه خدمات عمومی در نواحی شهری با در نظر گرفتن نیازها و اولویت ها می پردازد. تحقیق حاضر نیز با هدف پاسخگویی به این سوالات که آیا کاربری های موجود با نیازهای مردمی شهری صفادشت از تناسبات و استانداردها و معیارهای شهرسازی برخوردار است. و آیا سرانه کاربری ها مطابق با سرانه های استاندارد شهری است صورت پذیرفته که از لحاظ هدف، کاربردی و با توجه به روش ازنوع تحقیقات توصیفی تحلیلی می باشد. جهت انجام تحقیق اقدام به جمع آوری اطلاعات به روش اسنادی و میدانی گردید به عبارتی پژوهش حاضر به سبک کیفی صورت پذیرفته است نتایج پژوهش حاکی از ان است که در طرح شهر صفادشت استفاده از اراضی و اختصاص دادن آنها به کاربری های خاص متناسب با نیازها و اولویت جامعه شهری و همچنین سرانه های استاندارد شهری نبوده است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی تناسب اراضی ، عدالت اجتماعی ، سرانه های استاندارد شهری