مرور ادبیات تحقیق مشارکت عمومی – خصوصی و اقتصاد مقاومتی در راستای تحقق سند چشم انداز ایران 1404

آینده نگری اساس و پایه پیشرفت هرملتی است. نگاهی به سطح قابل توجه تولیدات علمی و تکنولوژی در ایران نشان می دهد جمهوری اسلامی ایران از آمادگی لازم برای تحقق اهداف برنامه بیست ساله برخوردار است. هدف والای سند چشمانداز کسب جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در منطقه و جامعه ای مرفه با درآمد سرانه بالا و فاقد بیکار میباشد. رهبر معظم انقلاب اسلامی در سال 1392 سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی را بر اساس بند یک اصل 110 قانون اساسی و پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام به سران قوا ابلاغ نمودند ایشان هدف ابلاغ این سیاست ها را تامین رشد پویا و بهبود شاخص های مقاومت اقتصادی و دستیابی به اهداف سند چشم انداز بیست ساله و رویکرد آن را جهادی، انعطاف پذیر، فرصت ساز، مولد، درونزا، پیشرو و برونگرا عنوان نمودند. از سویی وابستگی کشور به درآمدهای نفتی سبب گردیده بودجه دولت ( عمومی) برای ساخت زیربناها، ساختمانها و تاسیسات اقتصادی و اجتماعی مورد نیاز کفایت نکند . بکارگیری سرمایه بخش خصوصی همراه با مدیریت او فرصت ارتقاء کیفیت و بهره وری را در ساخت و بهره برداری مستحدثات عمومی و ارائه خدمات عمومی فراهم می آورد. برای توفیق در مشارکت بخش عمومی و بخش خصوصی برای ارائه خدمات عمومی باید راهکارهای لازم از طریق تنظیم و بکارگیری چهارچوب های قراردادی مناسب، فراهم گردد. این پژوهش قصد دارد مشارکت عمومی- خصوصی را با توجه به دارا بودن مدل های گوناگون قراردادی و مزایای آن به عنوان راهکاری جهت دستیابی به برخی اهداف اقتصاد مقاومتی و سند چشم انداز ایران 1404 معرفی نماید.

کلیدواژه ها:

سند چشم انداز ایران 1404 ، اقتصاد مقاومتی ، مشارکت عمومی-خصوصی