بررسی رابطه بین رهبری تحولگرا و عجین شدن با شغل با توجه به نقش تعدیلگری تاب آوری فردی(مورد مطالعه: شهرداری های شهر مشهد)

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین رهبری تحولگرا و عجین شدن با شغل با توجه به نقش تعدیل گری تاب آوری فردی است. روش تحقیق توصیفی و جامعه آماری تحقیق شامل مدیران و معاونین شهرداری های شهر مشهد با تعداد 144 کارمند است. نمونه آماری تحقیق نیز شامل مدیران و معاونین شهرداریهای شهر مشهد است که با استفاده از جدول مورگان، حجم نمونه 103 نفر تعیین شد. روش نمونه گیری در این تحقیق تصادفی طبقه ای است. برای جمع آوری داده ها پرسشنامه رهبری تحولگرا باس و آولیو 2000، تاب آوری فردی، کانر و دیویدسون 2003، عجین شدن با شغل شافلی و بکر 2003 بهکار گرفته شد که پس از تعیین روایی و پایایی آن، بین نمونه آماری توزیع شد. نتایج این تحقیق نشان داد بین رهبری تحولگرا و عجین شدن با شغل رابطه وجود دارد و تاب آوری فردی رابطه بین رهبری تحولگرا و عجین شدن با شغل را تعدیل گری میکند. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود رهبری می تواند از طریق ایجاد حس حمایت در کارکنان ایجاد انگیزه برای تلاش بیشتر را نماید و از این طریق سرعت پیشرفت را در سازمان افزایش دهد از طرفی چون کارکنان می دانند که سازمان حامی آنان است نوآوری های بیشتری را در سازمان ایجاد خواهند کرد و به طور کلی از امکانات موجود استفاده نموده و فرصت های جدیدی را در سازمان برای پیشرفت بیشتر فراهم خواهد آورد.

کلیدواژه ها:

رهبری تحولگرا ، عجین شدن با شغل ، تاب آوری فردی