بررسی تاثیر نسبت سرمایه بر ریسک، کارایی و سودآوری بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

موضوع نسبت سرمایه بانک و ریسک پذیری یکی از موضوعات مهم در ادبیات بانکداری است، چرا که بانک ها با اخذ سپرده های مشتریان خود توانایی پیشبرد فعالیت را دارند، اما این موضوع بر ریسک پذیری بانک تاثیر گذاشته به نحوی که نسبت سرمایه عامل اصلی در کسب کارایی، تغییر ریسک و سودآوری بانک ها می باشد، لذا این پژوهش با علم به این موضوع درصدد بررسی آن در بین بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برآمده است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر نسبت سرمایه بر ریسک، کارایی و سودآوری بانک های پذیرفته در بازار بورس اوراق بهادار تهران است، بهمنظور دستیابی به این هدف چهار فرضیه تدوین شد که جهت آزمون این فرضیه ها با استفاده از روش حذف سیستماتیک، نمونه ای متشکل از 16 بانک از بین بانک های پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1390 تا 1397 انتخاب گردید و مدل رگرسیونی چند متغیره به روش داده های ترکیبی بکار برده شد. نتایج حاصل از فرضیه های پژوهش نشان میدهد که مقادیر بزرگتر نسبت های سرمایه با ریسک پایین تر در فعالیت بانک ارتباط منفی داشته، در حالی که مقادیر بزرگتر نسبت های سرمایه با ریسک بالا تر در فعالیت بانک ارتباط مثبت دارند، نتایج پزوهش همچنین حاکی از آن است که مقادیر بزرگتر نسبت های سرمایه با کارایی بالاتر در فعالیت بانک ارتباط ندارند و مقادیر بزرگتر نسبت های سرمایه با سطح سودآوری بالاتر در فعالیت بانک ارتباط ندارند.

کلیدواژه ها:

نسبت سرمایه ، ریسک ، کارایی ، سودآوری ، بانک.