نقش و جایگاه آموزش زنان در فرآیند بازآفرینی شهری بافت های تاریخی (مطالعه موردی: محله نظرکرده در بافت تاریخی یزد)

بازآفرینی شهری، یک اصطلاح عام است که مفاهیم دیگری نظیر بهسازی، نوسازی، بازسازی، مقتدرسازی و روان بخشی شهری را دربرمی گیرد. در پژوهش حاضر که باهدف تعیین میزان تاثیرگذاری آموزش بر رسیدن به دستاوردهای بازآفرینی شهری انجام شده است، در ابتدا نظریات متخصصان در مقوله موردمطالعه با استفاده از تکنیک دلفی گردآوری شده و پس از حصول اتفاق نظر در خصوص وجود تاثیر مثبت آموزش به ساکنان، باهدف سنجش دیدگاه های ساکنان، به عنوان نمونه موردی جامعه بانوان ساکن در محله نظرکرده در بافت تاریخی شهر یزد انتخاب گردیده اند. این تحقیق از نوع تحقیق های کاربردی است و به روش توصیفی-تحلیلی صورت پذیرفته و گردآوری داده ها به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری موردمطالعه بانوان ساکن در محدوده محله نظرکرده یزد می باشند تا به این پرسش پاسخ داده شود که ارائه آموزش هایی در قالب فرهنگ شهروندی، حفاظت از میراث، مهارت آموزی شغلی و حفاظت از محیط زیست تا چه حد می تواند باعث موفقیت در اجرای برنامه های بازآفرینی شهری شود ابزار جمع آوری اطلاعات شامل برداشت میدانی، پرسشنامه، مصاحبه و مطالعات اسنادی بوده و نهایتا با استفاده از آزمون تی و فریدمن، میزان تاثیرگذاری مولفه ها بررسی گردیده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد رابطه مثبت و معناداری میان آموزش به ساکنان و فرآیند بازآفرینی شهری وجود دارد و مشخصا تاثیرگذارترین آموزش ها به بانوان ساکن در محدوده موردمطالعه به ترتیب اولویت شامل آموزش های مرتبط با مسائل اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و کالبدی است.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، آموزش زنان ، محله نظرکرده ، بافت تاریخی یزد.