ارزیابی شاخص های ظرفیت سازی توسعه پایدار اجتماع محلی با تحلیل عاملی ( مطالعه ی موردی شهرک کارمندان و اسلام آباد، زنجان)

در این پژوهش سعی شده با تکیه بر روش توصیفی و تحلیل عاملی ضمن مرور ادبیات مطرح در این زمینه با هدف تبیین مفهوم برای دستیابی به اهداف تحقیق، از روش های اسنادی و میدانی با تاکید بر تکیمل پرسشنامه نزد 300 نفر سرپرست خانوار در دو محله ی شهرک کارمندان و اسلام آباد استفاده شده پس از جمع آوری داده ها، به تحلیل آنها در محیط اقدام گریده است. نتایج تحقیق نشان از این دارد که شهرک کارمندان و محله اسلام آباد دارای زمینه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و کالبدی و محیطی متفاوتی هستند. با استفاده از تحلیل عاملی که عامل اقتصادی با میانگین 0/700 و عامل نهادی با 0/736 بیشترین تاثیر در بستر فضایی و مکانی ظرفیت سازی اجتماع محلی در دو محله نمونه آماری تاثیرگذار است. همچنین آزمون T این فرضیه نیز رابطه معنی داری بین متغیرهای عوامل هشتگانه موثر در زمینه ظریفت سازی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

ظرفیت سازی ، توسعه پایدار ، تحلیل عاملی