روش ها و رویکردهای برنامه ریزی درسی

ارتقا و بهبود کیفیت آموزش، هدف متعالی هر نظام آموزشی است که دست نیافتن به هدف، باعث به هدر رفتن منابع اقتصادی، زوال اعتماد به نفس و تزلزل شخصیت فردی و اجتماعی فراگیرندگان می شود. رویکردهای آموزشی همواره یکی از عوامل ارتقاء کیفیت در نظام های آموزشی بوده است. از آنجا که رویکرد آموزشی تحت تاثیر عواملی مانند ویژگی های فراگیر، قطع تحصیلی، محتوا و امکانات موجود می باشد، هواره باید تلاش نمود تا بهترین رویکردها مورد استفاده قرار گیرند و یا ابداع شود. هدف از این پژوهش، تبیین رویکردهای یاددهی یادگیری براساس رویکردهای برنامه درسی است. این مقاله از نظر هدف کاربردی و از نظر جمع آوری داده های تحقیق از نوع توصیفی همبستگی می باشد. در این مقاله رویکردهایی از جمله رویکرد مصنوعی، رویکرد موازی، میان رشته ای و چند رشته ای، رویکرد مبتنی بر شایستگی ها، مشارکتی و آگاهی از ارزشیابی کیفیت در کشورهای مختلف مورد توجه قرار گرفته و همچنین به محاسن و معایب آن ها نیز اشاره شده است؛ که محاسن و معایب داشته اند ولی با توجه به موقعیت و شرایط مناسب می شود از هر کدام برای ارتقای نظام آموزشی به کار برد.

کلیدواژه ها:

آموزش عالی ، کیفیت ، رویکرد ، مدل ، برنامه ریزی درسی