تاثیر ارتباط مدرسه و خانواده بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر ارتباط خانواده و مدرسه و اثرات آن در پیشرفت تحصیلی فرزندان می باشد. خانواده اولین و مهم ترین نهاد اجتماعی است که در جامعه پذیری و تربیت اجتماعی فرزندان نقش اساسی ایفا می کند. از خانواده به عنوان نخستین آموزشگاه فرزندان یاد می شود که والدین در آن به عنوان آموزگاران الفبای چگونه زیستن و چگونه بودن را به فرزندان می آموزند. به عبارتی والدین مهندسان شخصیت آدمی اند که در تکوین آن تاثیر بسزایی دارند. در کنار خانواده مدارس، اساسی-ترین نقش را در انتقال ارزش های حاکم بر جامعه به کودکان و نوجوانان برعهده دارند. مسئولیت ایجاد نگرش مثبت و سازنده در دانش آموزان نسبت به ارزش های اخلاقی و اجتماعی و پایبند ساختن آنها به قیود اخلاقی و رفتارهای مطلوب و پسندیده برعهده ی اولیای آموزش و پرورش کشور است. روش تحقیق از نوع مروری (اسنادی) می باشد. بررسی پیشینه نظری و تجربی نشان می دهد، ارتباط موثر و مستمر خانه و مدرسه به عنوان یک عامل راهبردی و اثرگذار در پیشرفت تحصیلی و ارتقای کیفیت و کمیت برنامه های آموزشی و تربیتی می باشد. با توجه به اهمیت و نقش محوری خانواده و مدرسه در تعلیم و تربیت فرزندان، همکاری، هماهنگی و انسجام بین این دو نهاد مهم آموزشی و تربیتی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. بدیهی است که در پرتو این همدلی و همسویی بسیاری از مشکلات و تنگناهای نظام تعلیم و تربیت حل شده، زمینه برای کاهش بسیاری از آسیب ها و انحرافات اجتماعی و مقابله با آنها فراهم می گردد، سلامت و تعادل برای نظام اجتماعی به دست می آید و برنامه های آموزشی و پرورشی از کارآیی و اثربخشی بیشتری برخوردار خواهند بود.

کلیدواژه ها:

ارتباط ، مدرسه ، خانواده ، پیشرفته تحصیلی