تاثیریک دوره تمرین منتخب هوازی بر شاخص های قلبی- عروقی وبرخی عوامل روانشناختی پسران ناشنوا

محرومیت از نعمت صوت پیوندهای روانی اجتماعی را به حداقل می رساند. احساس رهاشدگی روانی از محیط اطراف، احساس گوشه گیری و انزواطلبی اضطراب اجتماعی و رگه های قابل توجهی از افسردگی را سبب می شود. این افراد احساس غربت و تنهایی دارند. بررسی وضعیت روانی اجتماعی نوجوانان و جوانان ناشنوا بیانگر این حقیقت است که اعتماد به نفس ضعیف، احساس ناامنی اجتماعی، انزوا طلبی، اضطراب فراگیر، فقر انگیزشی، افسردگی و برخی پرخاشگری های موقعیتی و انتخابی از جمله ویژگی های بارز رفتاری و شخصیتی بسیاری از این افراد است. وقتی فرد مضطرب است علائم بدنی ون تپش قلب، تنگی نفس، بی اشتهایی، تعرق ، بی قراری و... نشان می دهد. از نظر تفکر د ار اختلال و عدم تمرکز می شود. بی طاقت، نگران و تنیده است. و این خود می تواند زمینه ای برای بروز رفتار پرخاشگرانه باشد. بنابراین نیاز است که شیوه های مقابله ی با آن را به افراد بیاموزند و در هنگام ظهور علائم اضطراب از این شیوه های مقابله ای استفاده کنند. یکی از این شیوه های مقابله ای، ورزش است. گر چه درمان های دارویی در درمان این اختلال کار ساز هستند، ولی فعالیت های ورزشی سهم عمده ای در درمان این اختلال می توانند داشته باشند. و از میان فعالیت های ورزشی می توان به ورزش های هوازی اشاره کرد. از آنجا که متغیرهای روانشناختی اضطراب و پرخاشگری در نوجوانان ناشنوا می تواند در تعاملات اجتماعی و شرکت در فعالیت های بدنی موثر باشد و با توجه به اثر بخش بودن ورزش بر اضطراب و پرخاشگری، این پژوهش در پی پاسخگویی به این سوال است که آیا یک دوره تمرین هوازی منتخب برشاخص های قلبی عروقی و برخی عوامل روانشناختی پسران ناشنوا موثر است یا خیر