مقایسه کیفیت آمورشی رشته تربیت بدنی در دو نظام آموزش حضوری و نیمه حضوری در استان چهارمحال و بختیاری

هدف این پژوهش مقایسه کیفیت آموزشی رشته تربیت بدنی در دو نظام آموزش حضوری و نیمه حضوری در استان چهارمحال و بختیاری بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی رشته تربیت بدنی در دانشگاه های دولتی استان چهارمحال و بختیاری در سال تحصیلی 95-94 بود. برای جمع آوری اطلاعات تحقیق از طریق 4 پرسشنامه پاسخ بسته 0 سوال برای عملکرد تحصیلی دروس تخصصی نظری نمونه تحقیق و پرسشنامه اطلاعات فردی و یک پرسشنامه خودپندار استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل از دو بخش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. از آمار توصیفی برای تجزیه وتحلیل تک تک سوالات پرسشنامه به صورت توزیع فراوانی، درصد، میانگین، نمودار ستونی استفاده شد و از بخش آمار استنباطی برای آزمون فرضیه های تحقیق و تعیین تفاوت های احتمالی کیفیت آموزشی در نظام آموزش حضوری و نیمه حضوری و از آزمون T مستقل و خیدو استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری 18.SPSS. V انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که کیفیت آموزشی رشته تربیت بدنی در دروس تخصصی نظری در دو نظام آموزش حضوری و نیمه حضوری تفاوت معنی داری وجود دارد و کیفیت آموزشی گروه حضوری در دروس نظری نسبت به گروه نیمه حضوری بالاتر است و کیفیت آموزشی در دروس عملی در دو نظام آموزش حضوری و نیمه حضوری تفاوت معنی داری وجود ندارد و نمرات گروه نیمه حضوری نسبت به گروه حضوری در دروس عملی بالاتر است و بین سطح خودپنداره تحصیلی و معدل دیپلم متوسطه در دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد. و همچنین بین سن، وضعیت تاهل و نحوه تامین هزینه های تحصیلی و انتخاب چندم در انتخاب رشته کنکور سراسری تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد و بین جنس، وضعیت اشتغال و نوع دیپلم متوسطه بین دو نظام آموزش حضوری و نیمه حضوری تفاوت معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت آمورشی ، تربیت بدنی ، آموزش حضوری ، آموزش نیمه حضوری ، خودپنداره تحصیلی