ارتباط بین وضعیت های مختلف ژن های babA2 و oipA هلیکوباکترپیلوری در سویه های ایرانی

هلیکوباکترپیلوری به عنوان عامل اصلی زخم معده، دوازده ه، آدنوکارسینومای معده و لنفوم مالت شناخته شده است. این باکتری برای اتصال به جداره مخاط دستگاه گوارش چندین نوع مولکول چسبنده (Adhision) دارد که ازجمله آن ها babA2 و oipA میباشد که بواسطه آن ها میتوانند با گیرنده های سلولهای اپیتلیال معده اتصال یابند و از این طریق اثر بیماریزایی خود را اعمال کنند.اهداف: هدف از مطالعه ی حاضر بررسی ارتباط ژن های oipA و babA2 با یکدیگر و بررسی ارتباط حضور همزمان این ژن ها با بیماری های مرتبط با هلیکوباکترپیلوری میباشد.روش تحقیق: جمع آوری نمونه های بیوپسی از مراکز آندوسکوپی و مطب پزشکان از نواحی مختلف ایران، کشت نمونه ها در محیط بروسلا آگار غنی شده با آنتیبیوتیک، سپس استخراج DNA از سویه های باکتری با کیت استخراج DNA و بعد از آن PCR و تعیین ژنوتیپ با پرایمرهای اختصاصی oipA و babA2 انجام شد. داده ها جمع آوری شد و با برنامه ی SPSS نسخه ی 32 آنالیز شد.نتایج: 267 سویه هلیکوباکترپیلوری که از کشت نمونه ها بدست آمد. فراوانی کلی ژنوتیپ های oipA+، babA2+، oipA+/babA2+، oipA+/ babA2-،oipA-/ babA2+ و-oipA-/ babA2 به ترتیب برابر با %23/1، %32/2، %32/8، %22/3،%0/11 و %22/0بود. آنالیز های آماری نشان داد ارتباط معنی داری بین oipA و babA2 وجود داشت .(P =0/000) در آنالیز رگرسیون لجستیک زمانیکه GC بعنوان متغیر وابسته لحاظ شد، ژنوتیپ ترکیبی oipA-/ babA2- ارتباط معنیداری با خطر بروز بیماری GC نشان داد P =0/000 ، . OR= 2/012 نتایج این مطالعه نشان داد که حضور ژنوتیپ ترکیبی oipA-/ babA2- در سویه های هلیکوباکترپیلوری ایرانی میتواند بعنوان یک نشانگر زیستی مفید برای پیشگویی خطر GC در ایران مطرح باشد.

کلیدواژه ها:

هلیکوباکترپیلوری ، oipA ، babA2 ، سرطان معده ، ایران