نقش واسطه ای شفقت بخود درارتباط طرحواره های ناسازگار اولیه با صمیمیت زناشویی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای شفقت بخود در راتباط بین طرحواره های ناسازگار اولیه بر صمیمت زناشویی می باشد که در بین 100 نفر از افراد متاهل ساکن شهرستان لنجان که بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند صورت گرفت. افراد سه پرسشنامه طرحواره های یانگ، صمیمیت زناشویی والکر و تامپسون و شفقت بخود نف را تکمیل کردند. پژوهش حاضر غیرآزمایشی و از نوع همبستگی و از نوع آزمون تحلیل مسیر می باشد. در پژوهش حاضر داده ها از طریق رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس مورد بررسی گرفت. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان می دهد که طرحواره های ناسازگار اولیه با نقش میانجی شفقت بخود بر صمیمیت زناشویی تاثیر دارد. در عین حال با بررسی هریک از متغیرها دوبا دو متوجه تاثیر معنی دار آنها می شویم. یافته ها نشان داد طرحواره های ناسازگار اولیه در ارتباط با شفقت بخود و صمیمیت زناشویی رابطه منفی دارد. همچنین یافته های حاصل از تحلیل نشان داد بین شفقت بخود و صمیمیت زناشویی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. در نتیجه شفقت بخود می تواند در صمیمیت زناشویی تاثیرگذار باشد. در واقع شفقت ورزی فرد با خود ریشه رد طرحواره های ناسازگار شکل گرفته در کودکی فرد می باشد.

کلیدواژه ها:

شفقت بخود ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، صمیمت زناشویی