راهبردهای سازگاری با کم آبی در مناطق خشک و شور، مبتنی بر دانش و تجربه

وقوع خشکسالی های مداوم، تغییرات اقلیمی در آینده و وضعیت اسف بار استفاده از منابع آب تجدیدپذیر در گذشته، لزوم اتخاذ تدابیری برای سازگاری با کم آبی را دوچندان می کند. بخش کشاورزی که عمده مصرف کننده این منابع است، علاوه بر خشکی در مناطقی مانند ایران با معضل شوری نیز روبرو است. در شرایط شور، لزوم استفاده بهینه از منابع آب بیشتر مشخص می شود. در مدیریت معضل کم آبی و شوری دو دسته راهبردها مطرح می شوند: راهبردهای مقابله و راهبردهای سازگاری. راهبردهای مقابله عمدتا شامل روش های سخت افزاری و مهندسی هستند که هزینه اجرای آن ها بیشتر است. در عوض راهبردهای سازگاری دارای هزینه کمتر بوده و از طریق تغییر در مدیریت و انتخاب گیاهان قابل اجرا است. به همین جهت قابلیت اجرای آن در مقیاس وسیعتر، بیشتر است. در این مقاله هفت راهبرد سازگاری با کم آبی در محیط های خشک و شور که حاصل دانش بومی و یا دستاوردهای تحقیقاتی است مطرح شده و در هر جا امکان پذیر بوده سعی شده است از طریق مدل سازی و یا ارائه مستندات تحقیقاتی، تاثیرات مثبت آن راهکار در سازگاری با کم آبی نشان داده شود.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، خشک سالی ، شورورزی ، کشاورزی ، مدل سازی