تبیین نقش نوآوری باز و نوآوری استراتژیک بر عملکرد سازمانی (مطالعه موردی: شرکت ملی نفتکش ایران)

امروزه ضرورت بکارگیری نوآوری باز و نوآوری استراتژیک برای افزایش توان رقابتی شرکتها در بازارهای داخلی و خارجی به عنوان پارادایمی جدید احساس میشود. هدف تحقیق حاضر تبیین نقش نوآوری باز و نوآوری استراتژیک بر عملکرد سازمانی در شرکت ملی نفتکش ایران بوده است. روش تحقیق حاضر، توصیفی از نوع پیمایشی بوده و جامعه آماری کارشناسان کادر اداری شرکت ملی نفتکش ایران به تعداد 600 نفر بوده اند که از بین آنها تعداد 260 نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه انتخاب شده که پرسشنامه بین آنها توزیع و 255 پرسشنامه بدون نقص برگردانده شد. جهت گردآوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه 4 بخشی استفاده شده است. بخش اول مربوط به مطالعات جمعیت شناختی(وضعیت تاهل- سن- جنسیت- سابقه کاری - تحصیلات). بخش دوم مربوط به سوالات متغیر نوآوری باز(اشتراک تکنولوژی جدید- ورود دانش و تکنولوژی به سازمان- خروج دانش و تکنولوژی از سازمان)، بخش سوم مربوط به سوالات متغیر نوآوری استراتژیک(نوآوری ارزشی- ایجاد بازار جدید- نوآوری ورود به بازار- شکستن رقابت) و بخش چهارم هم مربوط به سوالات عملکرد سازمانی(توانایی- وضوح- کمک- مشوق- ارزیابی- اعتبار- محیط). یافته های حاصل از آزمون معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS نشان داده است که فرضیه های تحقیق تایید و تاثیر معنی دار و مستقیم بین متغیرهای مستقل نوآوری باز و نوآوری استراتژیک و متغیر وابسته عملکرد سازمانی است.

کلیدواژه ها:

نوآوری باز ، نوآوری استراتژیک ، عملکرد سازمانی ، شرکت ملی نفتکش ایران