ارزیابی مراکز حیاتی شهری با رویکرد پدافند غیر عامل

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,189

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAUM02_027

تاریخ نمایه سازی: 7 دی 1398

چکیده مقاله:

جنگ ها خواسته یا ناخواسته با زندگی جوامع بشری آمیخته شده است. پدافند غیرعامل مجموعه اقدامات غیر مسلحانه ای است که به کارگیری آن موجب افزایش بازدارندگی، کاهش آسیب پذیری، ارتقاء ملی، و تسهیل مدیریت بحران در برابر تهدیدات می شود. به همین جهت انجام اقدامات پدافند غیر عاملی جهت مقابله با بحران ها و تهدیدات در مراکز بسیار حساس علی الخصوص مراکز حیاتی شهری امری کاملا ضروری محسوب می گردد. در این تحقیق سعی شد تا با ارائه روشی نوین، ساده و جامع (روش تاپسیس فازی) کلیه عوامل مادی و غیر مادی اثرگذار بر پدافند غیرعامل در مراکز حیاتی شهری شناسایی شده و رتبه بندی گردد. ضمنا عملکرد این مراکز در برابر تهدیدات ترورسیتی و حملات جنگی نیز به صورت کمی بررسی شد که تاکنون این امر در هیچ تحقیقی لحاظ نشده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که سه معیار اصلی، شاخص های امنیتی و دفاعی، دسترسی، و زمین هستند. درحالیکه پنج عامل برتر از میان 33 عامل موثر به ترتیب عبارت بودند از: 1- حساس بودن موقعیت نظامی منطقه، 2- میزان پیش بینی تمهیدات حفاظتی و دفاعی، 3- دسترسی به پایگاه های پشتیبانی و مدیریت بحران، 4- میزان عمق سرزمینی یا قلمرو سرزمینی، 5- وسعت زمین و امکان توسعه آتی آن جهت استفاده در شرایط بحران. قابل ذکر است که نحوه مدسازی و نتایج حاصل از این تحقیق می تواند مرجع مناسبی برای ساخت و ارتقاء مراکز حیاتی شهری باشد، تا با درنظرگرفتن مهمترین عوامل، عملکرد دفاعی مراکز بهبود یافته و از خطرات احتمالی مصون بمانند.

نویسندگان

حمداله نصرالهی

دانشجوی دکتری فناوری اطلاعات، دانشگاه مالک اشتر

کامران فرج زاده

دانشجوی دکتری مدیریت فناوری اطلاعات، دانشکده مدیریت و اقتصاد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

معصومه شیخ حسن

دانشجوی دکتری مدیریت فناوری اطلاعات، دانشکده مدیریت و اقتصاد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

مهدیار مخلص پور اصفهانی

کارشناس ارشد مهندسی عمران گرایش مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه علم و صنعت ایران