سنجش نگرش زنان نسبت به بازیافت زباله های خانگی (مطالعه موردی: زنان خانه دار ساکن شهر گرگان)

پیشرفت و توسعه سریع تکنولوژی و تغییر نامطلوب زندگی در برخی عرصه ها به ویژه عرصه مصرف، باعث شده تا با انبوهی از زباله ها ازجمله زباله های خانگی که بعضا حاوی انواع مختلف مواد گرانبها و همچنین مواد سمی هستند، مواجه باشیم و بیشترین تولید کنندهپسماند در هر شهر، اماکن خانگی و بیشترین نوع آن نیز زباله های خانگی است. این زباله ها اگر به صورت مطلوب مدیریت نشوند هم برایانسان و هم برای محیط زیست بسیار زیان آور می باشند. در این راستا یکی از شیوه های کاهش این خطرات، تغییر نگرش و رفتار عواملمولد آن است. بنابراین، درتحقیق حاضر نگرش زنان خانه دار نسبت به بازیافت زباله های خانگی در شهر گرگان مطالعه شده است. بهلحاظ روش شناسی، این تحقیق از نوع توصیفی است و به لحاظ نحوهی گردآوری داده ها، این پژوهش میدانی محسوب می شود. جامعهآماری تحقیق براساس برآورد زنان خانه دار شهرگرگان در سال 95-94 بوده و 373 نفر از آنان با استفاده از فرمول منطقی کوکران به عنوان نمونه آماری تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای توام با تصادفی سیستماتیک انتخاب و مورد مطالعهقرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بوده است که برای تائید اعتبار آن از اعتبار صوری استفاده شده و پایاییآن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفته است. یافته ها نشان داد که میانگین نگرش زنان خانه دار نسبت به بازیافتزباله های خانگی 3/553 از 5 می باشد که در حد مطلوب ارزیابی می شود. همچنین مشخص شد که عامل آگاهی و رفتار بازیافتی، به مراتب سهم بیشتری در پیش بینی نگرش نسبت به بازیافت دارد. نتایج همچنین نشان داد که بین متغیر زمینه ای سطح تحصیلات بانگرش نسبت به بازیافت زباله های خانگی رابطه معنادار منفی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

نگرش نسبت به بازیافت ، آگاهی ، احساس ، رفتار ، زنان خانه دار ، گرگان