پراکندگی فراصوتی نانوذرات TiO2 برای ارزیابی های زیست محیطی

نانومواد در محیط های آبی تمایل به کلوخه شدن دارند، که باعث ارزیابی نادرست نحوه انتقال آنها در محیط های آبیمی شود. در این مطالعه، روش های پراکندگی مناسب برای آماده سازی سوسپانسیون های نانومواد دی اکسید تیتانیم(TiO2) بررسی شده است. نانوذرات دی اکسید تیتانیم در محیط پراکندگی، آب دیونیزه، توسط حمام التراسوند پراکنده شدند. خصوصیات اندازه انبوهه ها، در محیط پراکندگی توسط دستگاه آنالیز اندازه ذرات، تعیین شد. مجموعه ای از زمانفراصوت و همچنین غلظت سوسپانسیون، برای دو توان خروجی 50 و 90 وات حمام التراسوند مورد آزمایش قرار گرفت.نتایج نشان داد، اندازه کلوخه نانوذرات با افزایش زمان و توان فراصوت یا کاهش غلظت سوسپانسیون نانوذرات، افزایشمی یابد. همچنین پایداری سوسپانسیون با توان، زمان و غلظت بهینه فراصوت، در یک بازه زمانی 10 روزه بررسی شد.افزایش اندازه انبوهه نانوذرات تا روز پنچم پس از فراصوت، کمتر از 10 درصد اندازه انبوهه نانوذرات در زمان صفرمی باشد، بنابراین پایداری سوسپانسیون نانوذرات دی اکسید تیتانیم تا روز پنجم برای ارزیابی مطمئن نانوذرات قابلقبول است. غلظت سوسپانسیون پس از پایداری، 14 درصد غلظت سوسپانسیون اولیه بود.

کلیدواژه ها:

پایداری ، پراکندگی ، سوسپانسیون ، فراصوت ، نانوذرات