بهینه سازی بهره برداری انرژی برقابی از سدها با استفاده از روش ترکیبی الگوریتم ازدحام ذرات و الگوریتم ژنتیک (مطالعه موردی: سد دز)

در این تحقیق بهبود الگوریتم ازدحام ذرات برای حل مسائل پیچیده بهینه سازی منابع آب مورد مطالعه قرار گرفته است. یکی از مشکلات اساسی این روش همگرایی زود رس می­باشد. برای بهبود این مشکل، ترکیب الگوریتم­های ازدحام ذرات و ژنتیک مورد بررسی قرار گرفت. اساس این ترکیب به گونه­ای است که مزایای الگوریتم­های ازدحام ذرات و ژنتیک به طور هم­زمان به­کار گرفته می­شوند. در الگوریتم حاصل دو عملگر­ کارامد الگوریتم ژنتیک­، جهش و تقاطع به­کار می­روند، جهش باعث افزایش گوناگونی جمعیت و تقاطع اطلاعات بین دو ذره از جمعیت را مبادله می­کند. برای ارزیابی الگوریتم ترکیبی، بهینه سازی انرژی برقابی سد دز در نظر گرفته شد. مقایسه نتایج روش ترکیبی با الگوریتم­های ازدحام ذرات و ژنتیک­، مشخص کرد که الگوریتم حاصل باعث افزایش انعطاف­پذیری و بهبود توانایی الگوریتم ازدحام ذرات جهت ایجاد جمعیتی با سرعت همگرایی بالا شده و کارایی بسیاری در حل مسائل بهینه­سازی بهره­برداری منابع آب دارد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ازدحام ذرات ، الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی بهره برداری از مخزن برقابی