ماهیت کمال و سعادت از دیدگاه قرآن کریم

موجودات زنده جهان که با آن ها سروکارداریم اعم از گیاه، حیوان و انسان استعدادهایی متراکم دارند که فراهم آمدن زمینه ها و مقدماتی موجب بروز آن ها می شود. بدین سان تکاپوی طبیعی همه موجودات زنده برای تحقق بخشیدن کامل به استعدادهای درونی ان هاست. البته با این تفاوت که موجودات براساس غریزه و حب ذات عمل می کنند ولی انسان در پرتو اختیار وآگاهی به صورت فطری به دنبال کشف استعدادهایی است که موجب کامل شدنش در نظام هستی می شود. با توجه به این نکته که انسان مرکب از روح و جسم است ونیازمندی ها و استعدادهای مربوط به جسم او محدود به همین دنیا می باشد روح فنا ناپذیر، جاودانه طلب و نامحدودخواه اوست که همواره در پی خوش بختی است و تا آن را نیابد آرام نمی شود.لذا قرآن کریم کمال نهایی و سعادت نهایی انسان را با در نظر داشتن تمام ظرفیت های درونی او، ایمان به ذات حق، قرب الی الله و رضوان او معرفی کرده و درآیه های خود راه های رسیدن به این مقام الهی را به انسان گوشزد می کند. در این مطالعه به استناد روش اسنادی توصیفی به بررسی دیدگاه های مختلف در خصوص کمال و سعادت انسان، و جایگاه آن در کلام وحی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

کمال ، سعادت ، قرب الهی ، قرآن کریم و فطرت