بررسی اثر پیرشدگی بر خصوصیات شکست مخلوط های آسفالتی مختلف در دمای پایین

روسازیهای آسفالتی در شرایط آب و هوایی سرد و در نواحی با اختلاف دمای زیاد، به دلیل تنشهای حرارتی به وجود آمده در مخلوطهای آسفالتی، مستعد ترک خوردگی میباشند. رشد و گسترش ترکهای حرارتی به سختی، مقاومت و خصوصیات مکانیکی مخلوطهای آسفالتی در دماهای پایین وابسته است. تاثیر پیرشدگی بر روی تغییرات خصوصیات مکانیکی مخلوطهای آسفالتی کاملا0 مشخص است. در این تحقیق، سعی شده است تاثیر پیرشدگی قیر ناشی از اکسیداسیون 4را بر روی تغییرات خصوصیات مخلوطهای آسفالتی در شرایط بحرانی و دمای کم مورد ارزیابی قرار گیرد.در مجموع، 11 نمونه مخلوط آسفالتی با مقادیر مختلف قیر، و سه نوع مختلف قیر (قیر خالص و قیر با دو نوع افزودنی) در دو شرایط پیرشدگی کوتاه مدت و بلند مدت با استفاده از، آزمایش خمش نیم دایره)5در دمای -5 درجه ی سانتیگراد) و آزمون مقاومت کششی غیر مستقیم (در دمای -10 درجه ی سانتیگراد) مورد ارزیابی قرار گرفتند. به طور کلی، پیرشدگی باعث افزایش سختی و کاهش پتانسیل استهلاک6 مخلوطهای آسفالتی شده و تاثیر نامطلوبی بر خصوصیات شکنندگی مخلوطهای آسفالتی دارد.در این تحقیق مشخص شد که تاثیر پیرشدگی بر خصوصیات ترک خوردگی برودتی در مخلوطهای آسفالتی با مقادیر مختلف قیر و انواع اصلاح کننده های متفاوت، یکسان نیست. انتخاب مناسب مواد تشکیلدهندهی مخلوط و خواص حجمی برای اطمینان از مقاومت مخلوط در برابر ترکخوردگی دمایی در طول عمر بلند مدت روسازی بسیار مهم است.

کلیدواژه ها:

مخلوط آسفالتی ، ترک خوردگی در دمای پایین ، پیرشدگی قیر ناشی از اکسیداسیون ، سختی ، استهلاک ، انرژی شکست7 ، مقاومت کششی ، اصلاح کننده ی پلیمری