بررسی ژنوتوکسیسیتی و سیتوتوکسیسیتی گرافن در سلول های بنیادی اسپرم ساز

گرافن و مشتقات آن نانوساختار جدید دو بعدی است که به دلیل خصوصیات ویژه چون سطح مقطع بالا، رسانایی الکتریکی و حرارتی بالا، کشش مکانیکی و سازگارپذیری و هزینه کم تولید در مقیاس بالا کاربردهای زیادی در وزه های مختلف مانند بیولوژی، رهایش دارو، درمان سرطان به روش فوتوترمال، حسگرهای زیستی، تصویر برداری و پیدا کرده است. در این مطالعه ژنوتوکسیسیتی و سیتوتوکسیسیتی وابسته به غلظت گرافن اکسید و گرافن احیا شده در سلولهای بنیادی اسپرم بررسی گردید.روش مطالعه: پس از سنتز نانوذرات گرافن با روش تغییر یافته هامرز، سطح آن احیا گردید. سلولهای بنیادی اسپرم ساز از بیضه موش جدا و کشت گردید. پس از رشد سلولها و تشکیل کلونی، اثر سمیت ژنی و سلولی غلظت های مختلف گرافن اکساید و گرافن احیاشده بروی این سلول ها بررسی گردید.نتایج: نتایج نشان دادند که گرافن اکسید بطور معنی داری استرس اکسیداتیو را در غلظت های 100 و 400 میکروگرم بر میلی لیتر را افزایش داد، این در حالی بود که غلظت های پایین تاثیر معنی داری نداشتند. علاوه بر این، بر اساس نتایج MTT غلظت های 100 و 400 ماکروگرم بر میلی لیتر گرافن اکساید بطور معنی داری تعداد سلول ها را کاهش دادند. با این حال گرافن احیا شده تاثیر معنی داری بر کاهش تعداد سلول ها نداشت. این نتایج نشان می دهند که با تغییر سطحی گرافن می توان سمیت آنرا کاهش داد.

کلیدواژه ها:

گرافن اکساید ، سمیت ژنی ، سمیت سلولی ، سلول بنیادی اسپرم ساز