بررسی برخی جنبه های مختلف استویا به عنوان شیرین کننده طبیعی

بیان مساله: یکی از گیاهانی که جهت استخراج شیرین کننده با کالری کم مورد توجه قرار گرفته، استویا با نام علمی Steviare rebaudiana است. شیرین کننده های گوناگونی به منظور جایگزین شکر مطرح شدهاند اما پارهای از آنها مثل آسپارتام به خاطر خطر جهت بیماران فنیل کتونوریا، کاربردشان با محدودیت مواجه گردیده است. پژوهشهای صورت گرفته نشان میدهند که بیش از %30 ساکنان خاورمیانه به علت رژیمهای غذایی پرکالری و نداشتن تحرک و فعالیت جسمانی کافی دچار اضافه وزن و بیماریهای ناشی از آن از جمله دیابت، کبد چرب، فشار خون بالا، بیماریهای قلبی و عروقی شدهاند. در ایران شیوع چاقی بین کودکان 8/8 % و نوجوانان % 4/5 میباشد؛ لذا توجه به استفاده از شیرین کننده های کم کالری ضروری به نظر میرسد.هدف پژوهش: معرفی ابعاد مختلف شیرین کننده حاصل از استویا که از یک سو ارزش غذایی محصول را کاملتر مینماید و از سویی مشکلات شیرین کننده های قبلی را نداشته باشد.یافته ها و نتیجه گیری : یک هکتار استویا 1000 تا 1200 کیلوگرم برگ خشک تولید کرده که دارای 70 تا 60 کیلوگرم استویوزید است. گرچه در مقایسه با استخراج قند از نیشکر؛ کم میباشد؛ ولی 70 کیلوگرم استویوزید با 300 برابر شیرینتر بودن از ساکارز معادل 21000 کیلوگرم شکر در هر هکتار در نظر گرفته میشود. همچنین استویا در قیاس با شکر از کالریزایی کمتری برخوردار است. روی به عنوان آنتی اکسیدان غیر آنزیمی در برگهای استویا وجود دارد. آهن موجود در برگهای استویا در حفظ سطح هموگلوبین نرمال خون مفید میباشد. پتاسیم و سدیم و منیزیم استویا، نیز در تنظیم و نگهداری فرآیندهای متابولیکی بدن نقش موثری دارند. گزارشهای متعددی نیز در خصوص اینکه استویا یک حامی قوی از سیستم ایمنی بدن، یک آنتی اکسیدان قوی، موثر در درمان التهاب روده و نیز مسکن درد معده است، وجود داشت.

کلیدواژه ها:

استویا ، گلیکوزید ، شیرین کننده ها ، دیابت ، چاقی