مقایسه محتوا و تراکم مواد معدنی استخوان ران کاراته کاران سالمند و افراد غیر ورزشکار

مطالعه حاضر با هدف مقایسه وضعیت تراکم و محتوای مواد معدنی استخوان ران کاراته کاران و افراد غیر ورزشکار سالمند انجام شد. این تحقیق از نوع علی مقایسه ای پس از وقوع می باشد. نمونه آماری شامل 10 نفر از کاراته کاهای سالمند با میانگین سنی 8/75±60/01 سال و 10 نفر از افراد غیرورزشکار با میانگین سنی 8/48±59/10 سال بودند. کارته کاها سابقه حداقل 30 سال شرکت منظم در تمرینات و مسابقات کاراته در سطح ملی را داشتند. متغیرها شامل اندازه گیری تراکم و محتوای مواد معدنی استخوان ران بود که توسط دستگاه دگزا ( DEXA ) اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمون تی مستقل و یو من ویتنی در سطح معناداری P> 0/05 انجام شد. نتایج نشان داد که محتوا و تراکم مواد معدنی استخوان ران در ناحیه گردن، تروکانتر، اینتر تروکانتر و کل ران در گروه کارته کا نسبت به افراد غیر ورزشکار سالمند به طور معناداری بالاتر بود (P> 0/05). با توجه به یافته ها می توان گفت که کاراته کاران به دلیل بالا بودن فشار مکانیکی وارد شده به استخوان ها، از تراکم و محتوای مواد معدنی استخوان ران و مهره های کمری بیشتری نسبت به غیرورزشکاران برخوردار هستند. این رشته ورزشی میتواند از سنین پایین در نوجوانی و جوانی شروع شده و از ابتلا به بیماری پوکی استخوان در سالمندی پیشگیری کند.

کلیدواژه ها:

تراکم مواد معدنی استخوان ، محتوای مواد معدنی استخوان ، کاراته ، سالمند