بررسی جایگاه مبانی حکمی گفتمان هنری در تبیین مولفه های تمدن نوین اسلامی

با توجه به نقش وسیع و عمیق ارتباطات انسانی در حیات اجتماعی در طول تاریخ، بشر از همه نوع وسایل و ابزار سود جسته تا آن را در قلمرو زندگی توسعه بخشد. دوران معاصر که عصر ارتباطات نامیده شده است، برای پویایی خود نیازمند ارتباطی دوسویه بین ملت ها، فرهنگ ها و به طورکلی تمدن ها است. ماحصل این ارتباط، اجتماع وموجودیت های وابسته به آن و در کنار آن ایجاد و ساخت جهان و درنهایت تمدنی نوین است. بر این اساس، هر تمدنی می تواند مجموعه ای از گفتمان ها را در خود جای دهد که به این هدف جامه ی عمل بپوشاند. یکی از این گفتمان ها که تنها بر کلام تکیه ندارد بلکه با ویژگی غیرکلامی خود می تواند ارتباطی موثرتر ایجاد کند و بر سرعتتاثیر انتقال پیام بیفزاید، گفتمان هنری است. اساس و پایه ی گفتمان ها از مبانی نظری و حکمی تشکیل شده است. متون و منابع حکمی پایه های نظری یک تمدن را می سازند و ازآنجاکه تمدن نوین اسلامی در مرحله ی شکل گیری است به این منابع با خوانشی مطابق با اهداف خود نیازمند است. این پژوهش با روشی توصیفی تحلیلی در پیپاسخگویی به این پرسش است که گفتمان هنری چه جایگاهی در تبیین مولفه های تمدن نوین اسلامی دارد پژوهش به این نتیجه می رسد که مولفه های گوناگون تمدن اسلامی از طریق گفتمان هنری می توانند سریع تر و تاثیرگذارتر انتقال یابند

کلیدواژه ها:

گفتمان ، گفتمان هنری ، تمدن نوین اسلامی