خصوصیات شیمیایی و حسی پاستیل پوست آلوی سیاه

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 390

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI26_682

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1398

چکیده مقاله:

محصولات فرعی فراوری آلو شامل پوست آلوی سیاه، خوشه و هسته آلو می باشد که در این میان پوست آلوی سیاه عمده ترینضایعات این محصول در صنعت می باشد. این ماده حاوی مقدار زیادی از ترکیبات آنتی اکسیدانی و مواد فنولیک می باشد. هدفاز این پژوهش بررسی تاثیر درصد پوست آلوی سیاه (50 و 20 درصد)، پکتین (6 ، 7 و 8 درصد) و ژلاتین (9 ، 12 و 15 درصد)برخصوصیات شیمیایی (pH ، بریکس و رطوبت محتوی)، حسی (رنگ، طعم، بو، سفتی،میزان فنریت ،کشش، چسبندگی دردهان و پذیرش کلی) پاستیل پوست آلوی سیاه بوده است. افزایش درصد ژلاتین باعث افزایش میزان رطوبت شد؛ در حالیکهمقدار رطوبت محتوی با افزایش میزان پکتین کاهش یافت. با افزایش درصد پکتین امتیاز رنگ، میزان فنریت و قابلیت کششنمونه ها کاهش یافت. افزایش درصد ژلاتین باعث افزایش میزان کشش پذیری و چسبندگی در دهان گردید. افزایش درصد پورهپوست آلوی سیاه باعث افزایش امتیاز طعم نمونه ها شد. نتایج این تحقیق نشان داد نمونه های پاستیل پوست آلوی سیاه بهعنوان یک محصول جدید مقبولیت مناسبی داشته اند. بر اساس نتایج به دست آمده از آزمون رگرسیون کمترین مربعات جزئی،از بین متغیرهای مورد استفاده، پوره پوست آلوی سیاه دارای بیشترین تاثیر در پذیرش کلی نمونه ها بوده است. تولید پاستیلپوست آلوی سیاه علاوه بر تولید یک محصول جدید، باعث استفاده بهینه از ضایعات فرآوری آلو میشود که میتواند جایگاهمناسبی به لحاظ صادرات و رشد اقتصاد کشاورزی و صنعتی داشته باشد.

نویسندگان

تکتم محمدی مقدم

استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده علوم پزشکی نیشابور

عالیه رضاقلی زاده

کارشناسی ارشد شیمی تجزیه، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده علوم پزشکی نیشابور

فاطمه رضائی

دانش آموخته علوم و صنایع غذایی، مرکز فنی دختران نیشابور

کامیار محمودی فر

دانشجوی کارشناسی، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده علوم پزشکی نیشابور