مطالعه آلودگی کشمش های عرضه شده در شهرستان ارومیه به قارچ های مولد آفلاتوکسین

آفلاتوکسین ها متابولیت های ثانویه تولید شده توسط قارچ های جنس آسپرژیلوس بوده و اثرات شدید تراتوژنی، جهشزایی و سرطانزایی در کبد دارند. هدف از این مطالعه، بررسی آلودگی به قارچها و آفلاتوکسین در کشمش های توزیعیدر شهرستان ارومیه بود. جهت انجام تحقیق، 50 نمونه 100 گرمی کشمش از سطح مغازه های خرده فروشی خشکبارشهرستان ارومیه در طول سال 1397 خریداری گردید. قارچ های رشد کرده با استفاده از روش های قارچ شناسی و براساس استانداردهای مورفولوژیکی ماکروسکوپی و میکروسکوپی مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین پتانسیلآفلاتوکسین زایی سویه های انتخاب شده آسپرژیلوس به روش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که درحدود 56 درصد از نمونه های کشمش دارای آلودگی قارچی بودند. بیشترین ایزوله غالب در کشمش ها آسپرژیلوسفلاووس بود. بر اساس کشت قارچی، 24 درصد کشمش ها آلوده به آسپرژیلوس فلاووس بوده و 16 درصد بهآسپرژیلوس فومیگاتوس، 10 درصد به آسپرژیلوس پارازیتیکوس و 8 درصد به آسپرژیلوس نایجر آلودگی داشتند. علاوهبر این در 66 درصد از نمونه ها هیچ آفلاتوکسین قابل تشخیص وجود نداشت و محتوای متوسط آفلاتوکسین براینمونه ها 0/608 میکروگرم / کیلوگرم بود. نتایج تحقیق نشان داد که کشمش پتانسیل بالایی برای آلودگی به قارچ های مولد مایکوتوکسین دارد و اقدامات پیشگیرانه مناسب در این زمینه ضروری است.

کلیدواژه ها:

کشمش ، قارچ ، آسپرژیلوس ، آفلاتوکسین ، الایزا