بررسی میزان آگاهی دانشجویان کارورز پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان از احیای قلبی ریوی در سال 96

سابقه و هدف: احیای قلبی-ریوی (CPR) شامل اعمال سازمان یافته ای است که در بیماران دچار ایست قلبی-ریوی انجام می شود و کو ششی است جهت فعال نگهداشتن دستگاه های گردش خون و تنفس. با توجه به نقش پزشک آگاهی از اصول صحیح CPR و تسلط بر انجام صحیح آن برای پزشکان بسیار لازم است، نیل به این هدف مستلزم آموزش صحیح و کامل دانشجویان پزشکی است. مطالعه حاضر باهدف بررسی میزان آگاهی دانشجویان کارورز پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان از احیای قلبی-ریوی در سال 96 و به منظور شناخت نقاط قوت و ضعف دانشجویان پزشکی جهت بهبود وضعیت موجود انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی_مقطعی تعداد 98 نفر از دانشجویان کارورز پزشکی مشغول به تحصیل دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در تابستان 96 به روش سرشماری مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استانداردی بود که پایایی و روایی آن در مطالعات گذ شته انجام شده بود. همچنین آنالیز داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کای- دو وآزمون تی در سطح اطمینان 5 % توسط نرم افزار SPSS 16 انجام گردید. یافته ها: میانگین سن افراد 24 سال بود که 54 %مرد بودند. بیشترین میزان آموزش در رابطه بانحوه CPR از طریق برنامه های درسی دانشگاه ( 72 %) بوده است که در این بین 5 / 24 %هیچگونه آموزشی ندیده بودند. همچنین بنابر یافته ها بیشترین آموزش در بخش جراحی ( 27 %) و کمترین آموزش در بخش اعصاب و عفونی ( 1 %) به فراگیران داده می شود. 49% از دانشجویان ها تا آمدن رزیدنت نقش ایفا می کردند و 38 % نیز اذعان داشتند هیچگونه نقشی در CPR به آنها دادهنمی شود. علاوه برآن اکثر دانشجویان میزان آگاهی خود را از احیای قلبی_ریوی در حد مقدمات دانستند ( 42 %) و 33 % نیز اطلاعات خود را ناقص و محدود شمردند. میانگین آگاهی 07 / 2 ± 9 / 4 و میزان آگاهی اکثر کارورزان در حد خود ( 59% ) و 41 %در حد ضعیف بود. همچنین افرادیکه همراه با مولاژ و انسان مرحله عملی آموزش CPR را گذرانده بودند آگاهی بالاتری نسبت به سایرین داشتند ( P=0.01 ). نتیجه گیری: با توجه به یافته ها پیشنهاد می شود با آموزش مستمر دانشجویان در طی دوره تحصیل باعث افزایش دانش و همچنین اعتماد به نفس در آنها شد. لذا این مطالعه بر لزوم گنجاندن دوره های متعدد و کارگاه های آموزشی احیای قلبی_ریوی همراه با آموزش های عملی با مولاژ و انسان برای تمامی دانشجویان پزشکی و ارزیابی مجدد مهارت آنها تاکید می کند. علاوه بر این بنیانگذاری استراتژی های جدید در آموزش احیای قلبی-ریوی بسیار ضروری بنظر می رسد. نتایج این مطالعه در مقایسه با دیگر مطالعات انجام شده نشان می دهد میزان آگاهی کارورزان مورد مطالعه در سطح مطلوبی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

آگاهی ، احیای قلبی-ریوی ، پزشک ، آموزش