بررسی اثر فیتوبیوتیک های بومی بر پاسخ ایمنی ماهی ها و سخت پوستان

تقاضای روزافزون جهانی غذا و پرورش آبزیان و محدودیتهای ذخایر طبیعی آبزیان، رویکرد آبزی پروی را به سمت کشت متراکم و فوق متراکم سوق داده است. میزان آلایندگی آب در این سیستم ها بیشتر از سیتمهای نیمه متراکم و باز بوده و میزان آلایندگی آب، و احتمال بروز بیماری در آنها بیشتر خواهد بود. با توجه به قوانین بین المللی در زمینه ممنوعیت مصرف و کاربرد آنتی بیوتیکها در آبزی پروری، اهمیت افزودنیهای غذایی و مکمل های ایمنی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از واکسن نیز بدلیل اختصاصی بودن عوامل بیماری زا و هزینه بالا، با محدودیت مواجه است. بررسی پژوهش های صورت گرفته نشان میدهد که استفاده از پروبیوتیکها، پربیوتیکها، سین بیوتیکها و داروهای گیاهی از اقبال و موفقیت خوبی در کنترل عوامل بیماریزای آبزیان برخوردار بوده است. در این میان، گیاهان منابع ارزان تری برای درمان بیماری ها و حفظ محیط زیست بوده و در مقایسه با مواد شیمیایی عوارض جانبی کمتری دارند. بررسی حاضر به توصیف نقش گیاهان دارویی بومی کشور و اهمیت فرآورده های آن ها در بهبود عملکرد سیستم ایمنی ماهیان و سخت پوستان می پردازد.

کلیدواژه ها:

فیتوبیوتیک ، آبزی پروری ، محرک ایمنی ، گیاهان دارویی