تغییر قابلیت استفاده و اجزاء روی در ریزوسفر ذرت در خاک آلوده تیمار شده با کلات کننده ها

سابقه و هدف: قابلیت استفاده و اجزای روی در ریزوسفر نسبت به توده خاک بدلیل تفاوت خصوصیات میکروبیولوژیک و شیمیایی آن، متفاوت است. این پژوهش به منظور بررسی تغییرات قابلیت استفاده و اجزای روی در ریزوسفر ذرت (maize hybrid (KSC.704)) در یک خاک آلوده تیمار شده با کلات کننده ها (EDTA، اسید سیتریک و عصاره کود مرغی) در شرایط گلخانه ای انجام شد. مواد و روش ها: اسید سیتریک و EDTA درسطوحغلظتیصفر، 5/0 و 1 میلی مولبرکیلوگرمخاک و عصاره کود مرغی درسطوحغلظتیصفر، 5/0 و 1 گرمبرکیلوگرمخاک استفاده شدند. تعداد سه بذر ذرت در هر ریزوباکس کاشته شد. بعد از 10 هفته گیاهان برداشت شدند و خاک ریزوسفری و توده جدا شدند. کربن آلی محلول، کربن بیوماس میکروبی و روی قابل استفاده (با استفاده از 4 روش عصاره گیری شیمیایی شامل DTPA-TEA، AB-DTPA، مهلیچ 3 و روش بر پایه ریزوسفر) و جزءبندی روی در خاک ریزوسفری و توده تعیین شدند. یافته ها: ویژگی های خاک ریزوسفری با خاک توده متفاوت بود. نتایج نشان داد که کربن آلی محلول و کربن بیوماس میکروبی در خاک ریزوسفری به صورت معنا داری (05/0p نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که روی قابل استفاده در خاک ریزوسفری کمتر از خاک توده است. بیشترین مقدار روی در تیمار EDTA(1 میلی مول بر کیلوگرم) و کمترین مقدار آن در تیمار شاهد عصاره گیری شد. از لحاظ آماری تفاوت معنا داری بین هر دو غلظت عصاره کود مرغی از نظر قابلیت استفاده روی وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: ریزوسفر ، ذرت ، جزءبندی ، کلات کننده ها ، قابلیت استفاده