ارزیابی خطر فاکتور های فیزیکی و شیمیایی آب استخر های پرورش میگوی سایت تیاب هرمزگان بعنوان عامل مستعد کننده بیماری ویروسی لکه سفید میگو (WSD)

همه گیری بیماری لکه سفید ویروسی میگو (WSD) اولین بار در سال 1381 در مزارع پرورش میگوی آبادان و سپس در برخی مناطق دیگر ایران مشاهده شد. با بروز این بیماری در هر استان، بارها تولید میگوی پرورشی هزاران تن کاهش پیدا کرد. با توجه به آنکه بیماری لکه سفید ویروسی میگو هنوز در سایت پرورش میگوی تیاب دراستان هرمزگان مشاهده نشده، این سوال وجود دارد که میگوهای این مزارع تا چه حد مستعد ابتلاء به بیماری لکه سفید ویروسی هستند. در این مطالعه تاثیر عوامل محیطی مولد استرس که موجب کاهش عملکرد سیستم ایمنی در میگو میشود مورد بحث قرار گرفته است. بدین منظور مقادیر مطلوب فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب برای رشد میگو با مقادیر بدست آمده در مطالعه و مقادیر مناسب برای تکثیر ویروس بیماری لکه سفید در میگو مقایسه گردیده است . نتایج بدست آمده نشان داد میگوی پرورشی مزارع مورد بررسی در بعضی از ماه های مورد مطالعه تحت شرایط استرسزای ناشی از تغییرات دما همچنین در اغلب ماه های مورد مطالعه تحت تاثیر استرس ناشی از شوری بالا بودند که بر اساس منابع ذکر شده میتواند تاثیرات مضر بر روی سیستم ایمنی میگو داشته باشند و از این طریق میتوانند زمینه لازم برای بروز انواع بیماری ها از جمله بیماری لکه سفید ویروسی را فراهم نمایند . اصول امنیت زیستی برای جلوگیری از حضور ویروس با جدیت لازم باید رعایت گردد تا از ایجاد همه گیری بیماری ویروسی لکه سفید در سایت پرورش میگوی تیاب ممانعت شود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی خطر ، بیماری لکه سفید ویروسی میگو ، استرس ، شاخصهای محیطی . عوامل مستعد کننده