مدل سازی مدیریت پسماند با تاگید بر بازیافت زباله های شهری (مورد مطالعه: شهر شهرکرد)

مدرنیته و شهرنشینی شتابان و رشد روزافزون مصرفگرایی باعث تولید مواد زاید و تولید پسماندهای شهری شده است که مانع سلامت و زیست پذیری محیطی سکونتگاه های انسانی شده است که اهمیت و ضرورت آن را در مطالعات شهری نشان میدهد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی وضعیت مولفه های مدیریت پسماند شهری در شهرکرد میباشد. حجم نمونه با بهره گیری از فرمول کوکران 300 پرسشنامه محاسبه شد. پایایی ابزار تحقیق با استفاده از آلفای کرونباخ با مقدار 0/712 برآورد شد که نشان دهنده مطلوبیت پرسشنامه است. برای تجزیه وتحلیل توصیفی و استنباطی داده ها از آزمون آماری 7-7HVt در نرم افزار 6366 و جهت تبیین مدل سازی اثرات نیز از مدلسازی معادلات ساختاری در نرم افزار $026 استفاده گردید. در ابتدا وضعیت مدیریت پسماند شهری با آزمون 7 تک نمونهای بررسی شد، نتایج حاصل از آزمون 7 پژوهش نشان داد وضعیت اکثر شاخصهای مدیریت پسماند شهری در محدوده موردمطالعه در وضعیت قابلقبولی قرار ندارند و کل شاخصها با میانگین 2/49 پایینتر از حد متوسط قرار دارند که وضعیتی ضعیف را بیان میکند. تحلیل یافته های منتج از مدلسازی معادلات ساختاری بیانگر این است که از بین شاخصهای موردسنجش شاخصهای آگاهی در مدیریت پسماند و مشارکت در مدیریت پسماند بیشترین بار عاملی را با وزن رگرسیونی مشترک (0/42) و مقدار (0/000) 3-YDOXH را دارا میباشند و پس از آن گویه آموزش بازیافت پسماند توسط شهروندان با وزن عاملی (0/41) و مقدار (0/000) 3-YDOXH در رتبه سوم قرار دارد. درنهایت با توجه به ارزیابی ضعیف مدیریت پسماند در شهرکرد راهکارها و پیشنهادهایی عملی و کاربردی برای بهبود وضعیت شهرستان ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت پسماند ، پسماند شهری ، بازیافت ، مدلسازی ساختاری ، شهرکرد