ارزیابی تاثیر مجتمع های گردشگری تفریحی بر اوقات فراغت شهروندان (مطالعه موردی: شهر زاهدان)

تحقیق حاضر در زمینه ارزیابی تاثیر مجتمع های گردشگری تفریحی برای شهروندان زاهدانی انجام شده است. این تحقیق بر اساس ماهیت نوع تحقیقات توصیفی- تحلیلی میباشد. جامعه آماری پژوهش شهروندانی میباشندکه از خدمات مراکز تفریحی و گردشگری مجتمع های گردشگری منطقه مورد مطالعه استفاده میکنند. جامعه نمونه از طریق فرمول کوکران 374 نفر تعیین شد. روش توزیع جامعه نمونه ترکیبی از روشهای احتمالی و غیراحتمالی مانند روش سهمیه ای، طبقه ای و تصادفی ساده میباشد. همچنین در یک فاز جداگانه جهت سنجش مطلوبیت ها و عدم مطلوبیت های گردشگری مجتمع های تفریحی 12 نفر از کارشناسان متخصص گردشگری منطقه مورد مطالعه مورد پرسشگری قرار گرفتند. روش گردآوری داده ها روشهای میدانی و کتابخانه ای است. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه میباشد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری T و مدلMulti MOORA ستفاده شد. نتایج تحقیق نشان از تاثیر مطلوب مجتمع های تفریحی بر اوقات فراغت شهروندان زاهدان دارد. همچنین نتایج نشن داد که نوع خدمات، میزان خدمات، هزینه ها، نحوه و هزینه دسترسی به مجتمع ها و. . . در بین مجتمعهای مورد مطالعه متفاوت است و از نظر آماری تفاوت در میزان تاثیرگذاری مجتمع های گردشگری-تفریحی (براسان، گراناز، منزل آب) بر اوقات فراغت شهروندان زاهدان چشمگیر است. در بین شاخصهای منفی و محدود کننده انگیزه شهروندان برای سفر به مجتمع های گردشگری، بدترین وضعیت را شاخص سطح هزینه ه او سپس فاصله و دوری از مراکز جمعیتی به خود اختصاص داده است. لذا با توجه به نتایج تحقیق میتوان نتیجه گرفت عامل فاصله با مرکز شهر بر میزان انگیزه شهروندان برای استفاده از مجتمع های گردشگری- تفریحی اوقات فراغت تاثیر منفی دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری پایدار ، مجتمع های تفریحی ، شهر زاهدان.