ارزیابی تاثیر مدیریت آبیاری با کاربرد ترکیبات آلی اصلاح کننده خاک روی عملکرد رشد رویشی و میزان جذب نیتروژن در گیاه دارویی زعفران (Crocus sativus L.)

فقر مواد آلی و رطوبت خاک در اراضی زیر کشت زعفران در مناطق خشک و نیمه خشک، از دلایل اصلی پایین بودن عملکرد در واحد سطح است. لذا بهمنظور پیدا کردن و توصیه روشی جهت بهبود رشد رویشی و عملکرد گیاه، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی شامل کرتهای اصلی بهصورت سه دور آبیاری 30، 50 و 70 روزه و کرتهای فرعی شامل شاهد، ورمی کمپوست، پلیمرهای ابر جاذب و نانوکامپوزیت بلورآب آ و تراکوتم در سه تکرار به مدت دو سال (1394-96) انجام گردید . نتایج نشان داد که در سال دوم و دور آبیاری 50 روزه بیشترین تعداد متوسط برگ در کلنی 43/9) برگ) تحت تاثیر تیمار ترکیبی ورمی کمپوست با تراکوتم همچنین تحت تاثیر تیمار ترکیبی ورمی کمپوست با بلور آب آ بالاترین میزان جذب نیتروژن برگ (%1/8) در دور آبیاری 30 روزه در سال دوم مشاهده شد. بیشترین تعداد بنه دختری 346/3) عدد در متر مربع)، عملکرد بنه دختری 36/4) تن در هکتار) و میزان جذب نیتروژن در بنه های دختری (%2/1) تحت تاثیر تیمار ترکیبی بلور آب آ با تراکوتم در دور آبیاری 50، 50 و 70 روزه به ترتیب در سال دوم حاصل گردید. همچنین کمترین مقدار صفات مورد مطالعه در تیمار شاهد طی سال های آزمایش مشاهده شد. به طور کلی کاربرد تلفیقی ترکیبات آلی میتواند از طریق فراهمی رطوبت و عناصر غذایی مورد نیاز گیاه باعث افزایش رشد رویشی گیاه شود. بنابراین این ترکیبات را میتوان در زمان کاشت بنه زعفران بهطور موفقیت آمیزی در مناطق خشک و نیمه خشک مورد استفاده قرار داد.

کلیدواژه ها:

بلور آب آ ، بنه دختری ، تراکوتم ، دور آبیاری و ورمی کمپوست