شناسایی و اولویت بندی معیارهای پایداری زنجیره تامین با رویرد ترکیبی تصمیم گیری چند معیاره بهترین بدترین (BWM) و فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)

با توجه به افزایش نیازها و تقاضای مشتریان، تغییرات سریع تکنولوژی، رقابت شدید و کوتاه شدن چرخه عمر محصول، میزان مصرف مناع طبیعی به شدت افزایش یافته است. از این رو تاکید زیادی بر پایداری برای حفظ دسترسی به منابع و کاهش خطرات زیست محیطی شده است. این مفهوم امروزه از سطح سازمان به زنجیره تامین گسترش و توسعه پیدا کرده است. هدف این پژوهش ارائه چارچوبی جهت شناسایی و اولویت بندی معیارهای پایداری زنجیره تامین با استفاده از روش ترکیبی فرایند تحلیل سلسله مراتبی و روش بهترین بدترین است. با بررسی ادبیات تحقیق و مصاحبه با خبرگان در نهایت 17 معیار در سه بعد اصلی پایدار شناسایی شد. در روش بهترین بدترین به دلیل انجام نشدن تمام مقایسات زوجی ممکن است برخی اطلاعات از دست برود، از این رو با انجام تمام مقایسات زوجی مطابق AHP، از مدل نهایی BWM جهت وزن دهی ابعاد و معیارهای پایداری استفاده شد. نتایج نشان داد که معیارهای کاهش انتشار آلودگی در هر بخش، حاشیه سود، درآمد محصولات سبز و درآمد بازیافت دارای بالاترین اولویت جهت توجه سازمان ها برای رسیدن به پایداری هستند.

کلیدواژه ها:

پایداری زنجیره تامین ، تکنیک های چند معیاره ، روش بهترین بدترین ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی